Kilian Jornet is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot een ware legende in het alpinisme. Het lijkt ons dan ook onmogelijk om over deze geweldige sport te praten of over de grootste helden in de geschiedenis van het bergbeklimmen te spreken zonder zijn naam en carrière te noemen. Zijn ambitie, sportieve vaardigheid en verhaal van doorzettingsvermogen hebben hem de beste bergloper ter wereld gemaakt en ook een symbool van bewondering.
"Ik beschrijf mezelf als een liefhebber van de bergen. Ik hou van competitie, maar voor mij is sport een manier om landschappen te ontdekken, zowel innerlijk als uiterlijk.", zegt Kilian wanneer hem wat over zichzelf wordt gevraagd.
Vanaf jonge leeftijd voelde Kilian een soort aantrekkingskracht tot de bergen en alles wat daarbij hoort: het klimmen, de top, de techniek, de vrijheid en de afdaling rennend, licht en snel zoals alleen hij dat kan. Een bescheiden man die alle uitdagingen heeft overwonnen in zijn strijd tegen de natuur en in zijn zoektocht naar de zin van het leven, die hij aan het eind van de dag precies daar heeft gevonden, op zijn weg naar de top.
Hij is niet alleen een natuurliefhebber, maar voelt ook een grote betrokkenheid bij de natuur die zich uit in het oprichten van een stichting om de bergen te beschermen. De sporter verzekert dat hij niet meer zal reizen dan wat het uitstoten van drie ton CO2 per jaar betekent. Volgens Jornet is zijn leven in de afgelopen 10 jaar een totale ramp geweest op milieugebied.
Zo begint het verhaal van deze Catalaanse superman die geen onderscheid maakt tussen rots, sneeuw of grind, en die zoveel uitdagingen heeft overwonnen dat hij eerder buitenaards lijkt!
HET VERHAAL VAN EEN AANGEBOREN ONTDEKKINGSREIZIGER
Stel je een jongetje van slechts drie jaar voor dat blootsvoets door de sneeuw rent, alsof hij in een visioen had begrepen dat daar zijn bestemming lag.
Als we diep in het verhaal van deze bergbeklimmer duiken, ontdekken we dat Kilian nooit een "normaal" kind was, hoewel zijn eigen moeder aanvankelijk dacht dat die ontdekkingsdrang dat wel was. Maar welk kind beklimt zijn eerste 'drieduizender' op driejarige leeftijd?
"Ik heb mijn jeugd beleefd als een tijd om te ontdekken, te verkennen en veel te leren", zegt de alpinist, bergloper en professioneel skiër. Bovendien verzekert hij dat zijn ouders hem vanaf jonge leeftijd alle hulpmiddelen en steun hebben gegeven om zijn doelen te bereiken.
En het is heel goed mogelijk dat de invloed van zijn ouders Eduard Jornet (berggids en bewaker van de Cap de Rec-hut in de Pyreneeën van Lleida) en Núria Burgada (docente bergsport) iets te maken had met deze hele vergelijking. Het is ongetwijfeld onmiskenbaar dat zijn avontuurlijke karakter aangeboren is.
En hij hoefde niet lang te wachten om zijn passie voor de natuur, het klimmen en de bergen te laten zien. Al op 5-jarige leeftijd beklom hij de Pico Aneto (de top van de Pyreneeën, Tuca d’Aneto) en een jaar later behaalde hij zijn eerste 'vierduizender' na het beklimmen van de Breithorn in de Italiaanse en Zwitserse Alpen. Het was onvermijdelijk dat dit klimwonder vanaf dat moment en voor de rest van zijn leven indrukwekkend zou uitblinken.
Op zijn 13e bereikt Kilian een keerpunt in zijn leven. Het klimmen was al een deel van hem geworden, en zijn ambitie om verder en hoger te komen groeide dagelijks.
“Het waren jaren waarin ik me vreemd voelde,” zegt de bergbeklimmer, die stilstaat bij dit punt in zijn jeugd waarin hij zichzelf niet kon vinden in andere contexten dan die van het klimmen; hij vond alleen een plek waar hij zich prettig voelde in de bergen.
En zelfs Kilian zelf merkte wat er met hem gebeurde:
“Ik voelde dat de dingen die ik wilde doen, de dingen die ik dacht, niemand begreep. Ik voelde me eenzaam in mijn tienerjaren, een fase waarin mensen juist het tegenovergestelde willen: ze willen vrienden hebben en sociale contacten.”
Gelukkig viel deze periode samen met zijn bezoeken aan het Centrum voor Bergski-techniek van Catalonië samen met bergbeklimmer Jordi Cañals (deelnemer aan de eerste Catalaanse expeditie naar de Everest in 1985), die zijn eerste trainer en sportmanager was. Daar kon hij al deze energie en talent kanaliseren en richten op sport, klimmen en bergskiën.
En hoewel de toegestane leeftijd om deel te nemen minimaal 14 jaar was, was het onmiskenbaar dat een 13-jarige Kilian Jornet, zo sterk, moedig en ervaren, een uitstekende kandidaat was om het Centrum binnen te komen, dus mocht hij ondanks zijn leeftijd toch binnenkomen.
Dit was een uitstekende kans voor de jonge Kilian om zijn drang om te klimmen te richten en te focussen op een sportdiscipline in plaats van zijn talent te gebruiken als een methode van isolement. En dat lukte hem, door vrienden te maken met dezelfde interesses, en van deze passie een levensstijl en een professionele carrière te maken.
Het was ongetwijfeld een periode waarin hij geen gebrek had aan motivatie of interesse, want in alles lag zijn emotie en energie. Met de jaren rijpte hij enorm en versterkte hij zijn fysieke conditie volgens de normen van grote toppen zoals de hoogste berg ter wereld: de Everest.
ZIJN MEEST UITDAGENDE TOP (IN KWADRATEN)
De waarheid is dat de bergbeklimmer zijn hele leven heeft getraind voor dit moment. En Kilian zelf zegt dat zijn voorbereiding op de Everest precies begon op driejarige leeftijd, toen hij begon de bergen in te gaan om te klimmen en te trainen, omdat het natuurlijk voor hem was, omdat het uit zijn hart kwam.
Het verhaal spreekt voor zich en zo was het ook: Kilian beklom twee keer de Everest, de hoogste en gevaarlijkste berg ter wereld, in minder dan een week, zonder touwen, zonder zuurstof, zonder sherpa's, zonder twijfel.
Hij bereikt voor het eerst de top van de Everest in de vroege ochtend van 21 op 22 mei 2017 in 26 uur, via de noordwand vanaf het basiskamp.
Op 27 mei van datzelfde jaar, 5 dagen later, bereikt hij opnieuw de top van de Everest in een tweede poging om zichzelf te overtreffen. Kilian Jornet beklimt de grootste berg ter wereld (voor de tweede keer in een week) in 17 uur.
Een voorbeeld van simpelweg bewonderenswaardige gedrevenheid. Hij is een persoon die zich nooit heeft neergelegd bij minder in zijn leven, en hij zou daar niet mee beginnen bij de belangrijkste uitdaging die hij tot nu toe heeft gesteld.
Onlangs vierde Jornet drie jaar sinds zijn dubbele beklimming van de Everest met de #MayToEverest en een virtuele zoomsessie samen met 10 van zijn fans. Wat is er een betere manier om het te vieren dan samen met zijn fans!
PRESTATIES EN RECORDS VAN KILIAN JORNET
Kilian begon officieel als skiër in 1999 in de discipline toerskiën, en nam in 2000 deel aan de Spaanse Cup in de race van La Molina.
In 2003 werd hij het jongste lid van het Spaanse nationale bergski-team, waarbij hij internationaal prestatie na prestatie behaalde.
In 2007 maakte hij zijn intrede in de hardloopwereld, waarbij hij zijn indrukwekkende behendigheid en snelheid in deze discipline toonde, altijd met een eigen, unieke en lichte stijl.
In 2008, 2009 en 2010 behaalde hij drie wereldtitels, waarbij hij de gouden medaille won op de Ultra-Trail du Mont-Blanc, en het record verbrak in 2008 met 21 uur op een parcours van 166 km en een hoogteverschil van 9400 m.
Bovendien kroont hij zich tot kampioen op de Wereldkampioenschappen skiën in de discipline Vertical Race, waarbij hij de gouden medaille behaalde in 2009 en 2010.
In totaal won Kilian Jornet 14 medailles op het Wereldkampioenschap Bergskiën tussen 2008 – 2017, naast 8 medailles op het Europees Kampioenschap Bergskiën tussen 2009 – 2018.
Hij verdiende 4 medailles op het Skyrunning Wereldkampioenschap tussen 2010 – 2018 en was kampioen van de Skyrunning World Series achtereenvolgens in 2007, 2008, 2009, en ook in 2012, 2013 en 2014. Daarnaast behaalde hij 3 medailles op het Europees Skyrunning Kampioenschap tussen 2008 – 2013.
En zijn successen stoppen daar niet! Kilian werd kampioen van de World Ultra Running Series in 2012, 2013 en 2014, en werd kampioen van de World Vertical Kilometer Series in 2014.
Zonder twijfel is hij een persoon die dol is op competitie, die graag sport beoefent en die dit als levensstijl en professionele carrière heeft geleefd.
Daarnaast heeft Kilian talloze bewonderenswaardige records toegevoegd gedurende zijn carrière, gekenmerkt door het meenemen van de minimale hoeveelheid uitrusting en voorraden tijdens zijn tochten.
- 2009: Record van de Tahoe Rim Trail, in Californië en Nevada, met 38 uur en 32 minuten. Een race beslaat 265 kilometer en er is een hoogteverschil van 8000 meter positief.
- 2010: Record van de Transpirinenca, van Fuenterrabía tot Llansá, in 8 dagen. De race beslaat 700 kilometer.
- 2013: Snelheidsrecord voor beklimming en afdaling van de Matterhorn vanaf het dorp Breuil-Cervinia via de Lion-grat in 2 uur 52 minuten en 2 seconden. Daarnaast behaalt hij het record voor beklimming en afdaling Chamonix-Mont Blanc in 4 uur 57 minuten.
- 2017: Record Base Camp - Everest in 17 uur.
- 2018: Record van de Bob Graham Round, een route van bijna 106 km en 8200 m positieve hoogteverschil, in 12 uur 52 minuten.
EEN VERHAAL VAN OVERWINNING
Voor Killian was 2006 een van zijn beste jaren, waarin hij in optimale fysieke conditie was. Hoewel hij Junior was, had hij de Agustí Roc gewonnen en was hij wereldkampioen bergskiën. Toch, net voordat het seizoen begon met een race in Puigcerdá, kreeg hij een ongeluk waarbij hij zijn knie brak door een gebroken knieschijf.
De artsen zeiden hem dat hij een normaal leven zou kunnen leiden, maar dat het niet gemakkelijk zou zijn om zijn conditie te herstellen om de extreme levensstijl waaraan hij gewend was voort te zetten. Maar Killian raakte niet depressief door dit feit, en integendeel, hij zette zich dagelijks in om zijn knie te oefenen en te versterken, en te voorkomen dat dit zijn carrière en passie zou beïnvloeden.
Het was zeker een periode van therapie en rust voor Killian, maar ook een perfecte gelegenheid om te studeren en te lezen. In die tijd bleef Killian teksten over de menselijke fysiognomie en sporttechnieken bestuderen, wat een meer volwassen interesse in de sportdiscipline en een bewustzijnstoestand over wie hij was en wat hij met de rest van zijn leven wilde doen, wakker maakte.
"Ik schreef een lijst met alle wedstrijden waaraan ik graag wilde deelnemen... wedstrijden die ik op een dag wilde winnen, het was als een lijst van tienerdromen."
En zoals u zult weten, veroverde en won hij één voor één alle voorstellen die hij op die lijst had gezet.
"Ik dacht dat ik die lijst zou schrappen toen ik 40, 50 jaar zou zijn... En toen ik het op mijn tweeëntwintigste bereikte, was het een moment van meer verdriet dan vreugde, omdat je een leegte tegenkomt en denkt, verdorie, er is niets meer."
Op dit moment in zijn leven overheerste verdriet zeker het leven van Killian, tot het punt dat hij mediadruk en ontmoediging voelde tijdens het racen, door zijn roem te internaliseren en alles wat dat met zich meebracht.
"Ik wil niet meer meedoen aan wedstrijden," dacht de Catalaanse bergbeklimmer, "Het is iets dat me meer kwaad dan goed doet."
Op dat moment stelde Killian zich echt de gevolgen van beroemd zijn ter discussie: "Het is moeilijk om mezelf als een idool of een mythe voor iemand te zien, alleen omdat ik snel ren. Ik zou slecht kunnen zijn of een mishandelaar, een nazi, een moordenaar, wat dan ook, en mensen zouden het niet weten omdat ze niets van mij weten. Ik voel me op de een of andere manier vies, vies door de bewondering van mensen. Ik voel me vies door het fanatisme, en daarom voel ik dat ik mezelf moet reinigen, en de manier die ik vind om dat te doen is iets doen dat me dichter bij de dood brengt."
Kilian werd toen geconfronteerd met zeer sterke gevoelens die zijn zintuigen overspoelden: een benauwdheid en een aanzienlijke druk, omdat hij de zin van andermans bewondering niet inzag, en niet begreep hoe vreemden zijn grootsheid en talent konden toejuichen zonder hem zelfs maar te kennen.
Op dit punt in zijn leven moest de bergbeklimmer omgaan met zijn passie voor sport en competitie, en ook met die afkeer om in de media te staan.
Kilian heeft moeilijke momenten doorgemaakt, maar uiteindelijk deed zijn terugkeer naar de bergen hem herinneren dat dat was wat hem leven gaf: de bergen verkennen, erin rennen, erin "spelen".
“Summits of my Life was het project dat me uit dat moment van verdriet haalde. Omdat ik al mijn dromen die ik als kind had had vervuld...” zei de alpinist.
Hij moest ook het overlijden van zijn idool en vriend Stephane Brosse verwerken bij een ongeluk toen ze samen de Montblanc beklommen. Daarna schreef hij: "De berg neemt ons veel af, maar geeft ons ook alles wat we nodig hebben om te ademen."
Hij vond betekenis in de bergen door het respect dat hij voor ze heeft. Hoewel hij tegenslagen ondervond, overwon hij zichzelf en volgde hij de passie die hem bracht tot het breken van alle overwinningen en records waarvoor hij tegenwoordig wordt bewonderd. Uiteindelijk ontmoette Kilian degene die zijn levenspartner zou worden, Emelie Forsberg, met wie hij zijn emotionele stabiliteit vond in die momenten van ontmoediging en zijn sportcarrière voortzette, nog gemotiveerder om verder te gaan en hoger te komen, steeds sneller.
SUMMITS OF MY LIFE
Kilian groeide op tussen bergen en ambitieuze mensen die hem inspireerden om een zware sportcarrière te volgen en zijn weg naar de Everest te overwinnen. In Summits of My Life, onthult Jornet in een reeks films iets meer over zijn intieme angsten, zijn passies en zijn tegenstrijdigheden gedurende zijn leven.
In dit persoonlijke project, nauw verbonden met het purisme en minimalisme van de bergen, toont de alpinist 5 jaar reizen over de hele wereld en zijn ervaring met de belangrijkste en meest uitdagende beklimmingen op de planeet.
Het begin en de productie van dit project in de stijl van “cinema verité” betekende voor de alpinist een belangrijk keerpunt in zijn carrière en leven.
WAT IS ZIJN TRAINING?
Deze legende van het alpinisme heeft meerdere keren duidelijk gemaakt dat zijn prestaties een enorme inspanning en toewijding vereisen waaraan elke uur van de dag wordt besteed. Er zijn weken geweest waarin hij 233 kilometer heeft gerend, wat neerkomt op een gemiddelde van 33 kilometer per dag. Hij traint echter niet alleen door te rennen, maar zijn training omvat ook verschillende oefeningen zoals fietsen, skiën of klimmen. Een echte sportliefhebber, want er zijn dagen waarop hij na een zware dag in de bergen de middag besteedt aan hardlopen op de loopband in zijn huis. Voor hem bestaan er geen excuses en als de weersomstandigheden niet meewerken bij zijn dagelijkse oefening, heeft hij geen probleem om het thuis te doen.
Kilian is geboren om bergen te veroveren, en dat heeft hij zijn hele leven gedaan. Uiteindelijk menselijk, heeft hij moeilijke momenten moeten overwinnen, maar op geen enkel moment wordt zijn techniek, ambitie of avontuurlijke geest in twijfel getrokken. Zonder twijfel is hij een bewonderenswaardig persoon die de geschiedenis in zal gaan vanwege zijn grote hart en zijn drang om zijn dromen te bereiken, wat het ook kost.
