Bij The Indian Face hebben we petten ontworpen voor bijna alle sporten die in de buitenlucht worden beoefend en die plaatsvinden in een natuurlijke omgeving. In de post van vandaag vertellen we je over onze gorras Born To Ultra Trail en Born To Run. Daarnaast vertellen we je het verhaal van hoe de Ultra Trail is ontstaan.
Als je het nog niet kent, moedigen we je aan het te lezen, het is de moeite waard om het te leren kennen!
Lees verder…
De geboorte van de Ultra Trail dateert uit de zomer van 1974, specifiek 4 augustus, toen een atleet genaamd Gordy Ainsleigh besloot deel te nemen aan de Western States 100 miles race. Deze race werd te paard gereden, maar Ainsleigh begon en eindigde hem stevig lopend. Zonder paard.
De feiten die deze sporter ertoe brachten om hardlopend te concurreren en niet te paard lijken uit een sitcom te komen; het is niet precies bekend of ze waar zijn of dat, zoals vaak gebeurt met verhalen die van mond tot mond gaan, de werkelijkheid met fictie is vermengd.
De Western States 100 miles is een race waarbij je 100 mijl aflegt in minder dan 24 uur. Het begin van de route ligt in het Tahoe-bekken, gaat door Auburn en doorkruist hoge bergen en diepe kloven die bij de Sierra Nevada horen.
Een lange race, een zware route en een eigenaardige man waren de factoren die nodig waren om iets buitengewoons te laten gebeuren: dat de ultra trail populair werd. Dat een man te voet bereikte wat sommige paarden niet konden.
Gordy was een kind dat wat anders was dan de anderen; zijn ouders scheidden voordat hij geboren werd, zijn moeder was verpleegster en zijn grootmoeder zorgde voor het huishouden en voor hem en zijn broer. In die tijd werd het niet goed gezien om een ander soort gezin te hebben dan de rest, dus was Gordy een eenzaam kind en de andere kinderen hadden niet veel zin om met hem om te gaan.
Toch werd hij thuis wel geliefd en gewaardeerd, dus begon hij tijdens de lunchpauze dag na dag naar huis te rennen, waar hij met zijn grootmoeder at, en daarna rende hij weer terug naar school. Zo begon zijn loopbaan als hardloper; een loopbaan die doorging toen hij krantenbezorger werd. De route die hij moest afleggen was lang, en omdat de stad waar hij geboren was en woonde, Nevada, op zeven heuvels met steile hellingen ligt, was het ook zwaar. Om het tempo te versnellen, liep Gordy deze route hardlopend, wat hem een dagelijkse hardloper maakte.
Op de middelbare school kwam hij in het atletiekteam; maar hij was verbaasd toen hij zag dat, ondanks dat hij dag na dag had hardgelopen tijdens de afgelopen seizoenen, hij de op een na langzaamste loper van het team was.
Toen hij naar de universiteit ging, begon Gordy paarden te huren van de Afdeling Recreatie, en na een tijdje kocht hij zijn eerste paard. Kort daarna ontdekte hij het bestaan van de Cabalgada de los Western States. Het jaar daarop (1971) liep Gordy de race zonder stijgbeugels, wat ongelooflijk de aandacht trok van de organisatoren van het evenement, die hem opnamen in hun vriendengroep.
Gordy's paard was sterk en robuust, maar de liefde verblindde de ruiter en in een gepassioneerde en romantische daad schonk hij het aan een vriendin die niet lang in zijn leven bleef na het ontvangen van dat kostbare geschenk.
Alle gebeurtenissen in Gordy's leven leidden ertoe dat hij de grondlegger van Ultra Trail Running zou worden, maar dat wist hij toen nog niet.
Toen hij zonder paard kwam te zitten en de drang had om te concurreren, begon de hoofdpersoon van dit verhaal wanhopig op zoek te gaan naar een nieuw paard dat de rol van Rebelde (de naam van zijn eerste paard) kon overnemen. Een vriend van hem, van twijfelachtige moraal, verkocht hem een half kreupel ros, dat permanent kreupel werd een week voor de rit.
Een goede vriendin hoorde de trieste en verslagen Gordy zeggen dat hij die race dat jaar niet kon doen, en dat het zijn enige bestaansreden was. Zijn vriendin zei dat hij het dan te voet moest proberen.
De atleet/ruiter dacht een tijd na over dit voorstel. Hij bleef trainen voor races en marathons, maar die gingen altijd over paden en boden niet het terrein, de afstand en natuurlijk de concurrentie van de Western. Wedijveren tegen paarden was een lastig onderwerp.
Toch begon hij met scherpzinnigheid te trainen voor deze race, onder de zon, de hitte van het begin van de zomer en de hardheid van een droog terrein.
Op de dag van de race gaf de thermometer 42ºC aan in Californië, verschillende paarden stierven door de hitte en de omstandigheden waarin ze verkeerden. Gordy begon de race gemotiveerd, maar iets voor de helft van het parcours was hij uitgeput en vastbesloten op te geven. Maar zijn goede vriendin Diane, die hem tijdens alle etappes van de race vergezelde, bood hem wat voedsel en water aan, masseerde zijn benen en motiveerde hem om door te blijven rennen tot de finish. En dat lukte. Vanaf die dag, glorierijk en bekend bij alle liefhebbers van paardrijden en hardlopen, werd de Western States de Western States Endurance Run en elk jaar sloten er meer atleten aan die, net als Gordy, het schijnbaar onmogelijke mogelijk wilden maken.
Dankzij Gordy Ainsleigh bestaan er tegenwoordig Ultra Trail-races in de Verenigde Staten en over de hele wereld. Hoewel, wie weet hoeveel gekke dingen er in de bergen zijn gedaan waar we geen verslag van hebben...
We hopen dat dit artikel je interessant vond en je heeft gemotiveerd om jezelf uitdagingen, doelen en mijlpalen te stellen. Hoewel de weg niet altijd gemakkelijk is, je obstakels tegenkomt en denkt dat je niet meer kunt, als je met al je kracht vecht, zul je alles bereiken wat je je voorneemt.
