De duikbuis, de uitrusting, de duikpakken of de zuurstofflessen zijn middelen die zich hebben ontwikkeld sinds halverwege de twintigste eeuw, toen de onderwaterverkenningen werden verbeterd en geprofessionaliseerd door de hand van het icoon van de moderne duiksport, Jaques Cousteau.
De belangrijkste wens van elke duiker is om zo lang mogelijk onder water te blijven om de efficiëntie van de duik te maximaliseren, maar ondanks de vooruitgang in wetenschap en technologie bestaan er nog steeds bepaalde grenzen in zowel de duikuitrusting als de fysiologie van de mens, die hem dwingen om regelmatig naar het oppervlak te komen om te ademen.
Maar zoals we al zeiden, de stappen van de wetenschap en de technologie zijn continu, precies en onophoudelijk. Om te proberen de verkenningen onder de zee duurzamer te maken, werd in 2019 een draagbare onderwatertent ontworpen die duikers dichter bij hun doel zou brengen.
Hieronder vertellen we je waar dit revolutionaire en intelligente project uit bestaat.
Wat is Ocean Space Habitat?
Deze onderwatertent is gedoopt met de naam “Ocean Space Habitat” en is gecreëerd en ontworpen door een ontdekkingsreiziger van National Geographic, Michael Lombardi, en de directeur van de verpleegkundeopleiding van de Universiteit van New York, Winslow Burlesón.
De Ocean Space Habitat is een draagbare structuur bestaande uit een opblaasbare en opvouwbare overkapping die verankerd kan worden. Het heeft een vorm die lijkt op een tent, en het interieur is uitgerust met zitplaatsen, ramen, een zuurstofbron en een kooldioxidefilter. Bovendien heeft de tent een verwijderbare klep die de tentdoek in geval van nood naar het oppervlak kan voortstuwen.
Het is belangrijk te benadrukken dat het gebruik volledig wetenschappelijk is; het idee om de tent naar toeristisch of recreatief terrein te brengen wordt nog niet overwogen, maar het heeft grote voordelen in de duikwereld; enerzijds stelt het duikers in staat dieper te duiken en voor een langere periode. Anderzijds voorkomt het dat men zo vaak decompressiestappen moet ondergaan, die ernstige gevaren met zich meebrengen. Een ander risico dat aanzienlijk wordt verminderd dankzij de Ocean Space Habitat is dat duikers in geval van nood samen kunnen komen en informatie vloeiend en verbaal kunnen uitwisselen, wat altijd effectiever is dan communicatie en interpretatie via gebaren.
Duikers kunnen hun pak uittrekken voordat ze de tent binnengaan, en wanneer ze de drempel oversteken, bevinden ze zich in een omgeving met zuurstof en een relatief droge atmosfeer waarin ze kunnen communiceren, praten, rusten, eten en weer gaan duiken zonder dat ze naar het oppervlak hoeven te komen.
Een ander voordeel van de Ocean Space Habitat is dat ontdekkingsreizigers de tent kunnen opzetten en weer afbreken wanneer ze dat nodig hebben, en hoewel het misschien anders lijkt, bestaat de structuur uit een zeer toegankelijke en betaalbare systeem en materiaal.
Naast een interessante vooruitgang in een wetenschappelijke en professionele context, is het ook een levenservaring. Duikers kunnen van zonsopgang tot zonsondergang het aantal soorten observeren die langs hen zwemmen in de oceaan, de temperatuurveranderingen van de zee of het verstrijken van de tijd in een bijna onbekende omgeving voor de wereld. Deze tent is, naast een basis kamp onder de zee, een tastbare onderdompelingsbeleving, het project van een bergrefugie ontworpen voor bergbeklimmers, maar overgebracht naar de onderwaterwereld.
Er zijn talrijke tests gedaan om de effectiviteit en veiligheid van het project Ocean Space Habitat te beoordelen, en de meeste zijn uitgevoerd aan de kust van Rhode Island, waar duikers vrij lange periodes in de tent doorbrachten en simulaties deden om de nacht in de tent door te brengen.
Wat zijn duikklokken?
Hoewel dit project wordt gezien als iets bijzonder nieuws en bijna onvoorstelbaar, is het geen volledig nieuw concept. Al decennia bestaat de duikklok; een transportstructuur die eind zeventiende eeuw werd ontwikkeld door Edmund Halley. De duikkamer is een rigide systeem dat duikers naar het gewenste dieptepunt in de oceaan brengt, altijd binnen bepaalde grenzen. Het model dat Halley ontwierp was vrij rudimentair en de structuur van de kamer bestond uit hout bekleed met lood.
Momenteel bestaat er aan de ene kant de natte klok, een structuur die aan een kabel hangt en open is aan de onderkant. De waterdruk houdt de lucht onder druk binnenin en het heeft een capaciteit voor twee duikers. Aan de andere kant is er ook de gesloten klok, waarbij de kamer een deur heeft die luchtdicht is afgesloten. Deze is bedoeld voor gasmengduiken en saturatieduiken.
Wat is saturatieduiken?
Dergelijke projecten die zijn ontworpen om de duiktijd te optimaliseren worden sterk ondersteund door olieplatforms. Deze bevorderen vooral installaties die gewijd zijn aan saturatieduiken, een praktijk waarbij duikers via drukkamers naar de diepten van de oceaan worden gebracht en daar voor langere tijd kunnen blijven terwijl ze werken. Het lichaam van de duiker raakt verzadigd met gas, wat ervoor zorgt dat de decompressietijd constant is. Op deze manier wordt de veiligheid van de duiker verhoogd, omdat hij niet meerdere decompressies achter elkaar hoeft te doen.
Aan de andere kant heeft de Amerikaanse NOAA een vaste onderwaterbasis genaamd Aquarius, die duikers in staat stelt weken of zelfs maanden te werken zonder naar het oppervlak te hoeven komen. Deze basis bevindt zich bij de koraalriffen van Key Largo, Florida.
Zou jij het aandurven om een hele dag onder water door te brengen of in een persluchtkamer aan het oppervlak te gaan en er uit te komen op meer dan 50 meter onder de zee? Duikers die dit soort expedities doen zijn zowel fysiek als mentaal zeer goed voorbereid, omdat het een behoorlijk risicovolle onderneming is.
We hopen dat dit artikel je iets heeft geleerd over duiken wat je misschien nog niet wist, en je aan het denken heeft gezet dat, wie weet, je misschien binnenkort kunt gaan kamperen op de bodem van de zee!
