Het was op het moment dat we in het vliegtuig stapten dat we beseften dat onze ervaring officieel begon. Beladen met onze duikuitrusting, koffers vol camera's, badkleding en zonnebrandcrème, vlogen we over de oceaan naar de Maldiven.
Dit paradijs van koraalriffen, kristalhelder water, fauna en onbewoonde eilanden leek ons een plek waar we nooit naartoe zouden gaan en die we alleen via anderen zouden zien. Tijdens de 13 uur die we in het vliegtuig doorbrachten, hadden we tijd om na te denken over alle plaatsen die we wilden bezoeken, alle gerechten die we wilden proeven, de zon, het zand en vooral het duiken.
De ochtend dat we opstegen, kwamen we op de luchthaven aan, warm aangekleed en met de droge kou die diep in je botten zit, kenmerkend voor de winter met korte dagen en weinig lichturen in Madrid.
Toen we uit het vliegtuig stapten, leek het alsof we naar een andere planeet waren gereisd. De zon begon al onder te gaan in Malé, de hoofdstad van het land, en in plaats van een paradijselijk, leeg eiland omringd door niets, konden we vanaf de luchthaven in de verte een complex van hoge gebouwen zien, opeengepakt naast elkaar in een soort stad van 6 vierkante kilometer waar meer dan honderdduizend mensen wonen. We brachten niet te veel tijd door in Malé omdat ons doel duidelijk was: we wilden weg van alles wat we kenden en ons richten op de zee, de palmbomen en de rust waarvan we zeker waren dat die in het paradijs te voelen is.
Wij besloten te genieten van de eilanden vanaf het water en ons te concentreren op wat er onder het oppervlak was, maar we waren ook nieuwsgierig naar het leven in het land, dus brachten we de eerste dagen door met het bezoeken van enkele eilanden van de Malediven en daarna gingen we een week aan boord van een boot die ons huis werd gedurende die dagen en ons van atol naar atol bracht om de beste duikplekken in de Malediven te ontdekken.
TOCHT OP HET VASTE LAND
De eilandengroep die de Malediven vormt, bestaat uit 26 atollen die samen meer dan duizend kleinere eilanden bevatten, waarvan er slechts 200 bewoond zijn.
De tocht "op het vaste land", zoals wij het noemden, bestond uit het onafhankelijk bezoeken van verschillende eilanden en steden gedurende een paar dagen.
We verbleven in kleine, maar gezellige hotels op elke plek waar we kwamen en bleven maximaal een dag of twee op elke locatie. We probeerden ons onder te dompelen in de cultuur, het eten, de routines van de lokale bevolking, hun culinaire voorkeuren, hun schema's... we wilden hun manier van leven en hun kijk op het leven leren kennen. En we vonden het geweldig.
Onze eerste stop was op een bewoond eiland dat behoort tot het Kaafu atol, genaamd Maafushi, waar we onze eerste duik konden maken in het beroemde water van de Indische Oceaan die zoveel nieuwsgierigheid bij ons opriep. We konden uit de eerste hand zien, niet alleen op foto's of in onze verbeelding, de kleuren en vormen die de koraalriffen onder water maken en de rust waarmee haaien en dolfijnen bewegen als we langs hen zwommen.
Vanaf Maafushi gingen we met de veerboot naar Guraidhoo, een eiland dat bekend staat als een van de beste plekken in de Malediven om te duiken.
Naast het genieten van een ongeëvenaarde duikervaring, vonden we iets anders geweldig aan deze kleine stad: het is nog steeds relatief onbekend bij toeristen en behoudt grotendeels zijn Maldivische authenticiteit. De belangrijkste bron van inkomsten in het gebied komt uit de visserij, dus aangetrokken door de rust en de essentie van het lokale leven gingen we kijken wat we in Guraidhoo konden vinden.
Na onze duik, met een lege maag en heel gelukkig en dankbaar, bespraken we anekdotes van de ochtend in Guraidhoo en praatten we over wat we daarna zouden doen, zittend aan de tafels van een restaurant met uitzicht (The Wall Café). Toen de zon begon onder te gaan en het water het oranje licht van de avond weerkaatste, gingen we naar het strand om de zonsondergang te bekijken.
Onze volgende stop was het eiland Huraa, een van de minst toeristische van Kaafu. Om er te komen moesten we van Guraidhoo naar Male reizen, en in Male de veerboot naar Huraa nemen. Wat deden we op dit eiland? We rustten de hele dag uit op Bikini Beach en snorkelden bij zonsondergang. Terwijl we op de ligstoelen op het strand rustten, begon een groep lokale kinderen aan de waterkant te voetballen en we waren urenlang bezig als scheidsrechters van de wedstrijd.
Het hoogtepunt van het plan deden we toen het al donker was en we durfden te duiken zonder licht. Als de haaien en zeedieren overdag al een beetje indruk maken... als je niets ziet, is het gevoel van onzekerheid en onveiligheid groter, maar het was het zeker waard! Langzaam wennen de ogen en het lichaam aan de duisternis en richten ze zich op wat er voor hen ligt.
Na de nachtelijke ervaring probeerden we een restaurant genaamd Kandu Grill. We dineerden op zeevruchten bijna op het zand van het strand aan tafels met strooien parasols en hangende lampjes die de nacht verlichtten.
De volgende bestemming die we tijdens onze rondreis over het vasteland bezochten, was het eiland Dhiffushi. De grootste attractie van dit eiland zijn de stranden, die lijken alsof ze van de voorkant van een reggae-album komen. Wit zand, turquoise blauw water, parasols midden op het strand en palmbomen en planten eromheen. De perfecte plek om een dag of twee door te brengen met lezen, zonnen en de zonsondergang te bekijken.
We brachten de nacht door in een klein maar zeer gezellig hotel (Crown Beach Hotel) dat dicht bij het strand lag en erg comfortabel was om onze taak van de dag voort te zetten: genieten van helemaal niets doen.
Onze ervaring op het vasteland kon niet eindigen zonder een all-inclusive resort in de Malediven te hebben bezocht, dus onze laatste bestemming was het hotel Milaidhoo Island, een resort dat op korte afstand van Malé ligt en een onovertroffen uitzicht en droomachtige faciliteiten had waar we wilden blijven wonen. Toen we bij het hotel aankwamen, werden we met veel liefde en vriendelijkheid ontvangen door het personeel, het team liet ons ons thuis voelen.
Toen we onze respectievelijke kamers binnenkwamen, konden we niet geloven waar we waren. De kamer keek direct uit op de zee, transparant en leeg, en alleen enorme ramen scheidden ons van buiten, die we besloten te openen om de zeebries en de wind die rechtstreeks van de oceaan kwam binnen te laten.
De muren waren wit en vormden een contrast met het houtsnijwerk van het meubilair. Het ontwerp kon niet mooier zijn. Toen we de kamer uitkwamen, hadden we voor ons een klein houten platform met hangmatten, stoelen en tafels om rustig te ontbijten of te lezen met uitzicht op zee, en daarnaast een maanvormig zwembad dat overging in de zee.
Die middag gingen we voor een massage, ook buiten en met het geluid van de golven om ons heen, en daarna gingen we dineren in het restaurant van het resort. We hadden veel geluk omdat er niet te veel mensen waren en we genoten van een bijna persoonlijke gastronomische ervaring. Wat we het leukst vonden, was dat ze ons de volgende ochtend het ontbijt op de kamer brachten. Heel veel soorten fruit, roerei, allerlei soorten brood, verse sappen en een heerlijke chocolade en koffie. We begonnen de dag op de best mogelijke manier, en het beste van alles: zonder haast, zonder vaste plannen. Die dag en de volgende besteedden we aan het verkennen van alle delen van het hotel, zonnen, uitrusten en veel en lekker eten!
LIVE ON BOARD
Het moment om aan boord te gaan van onze accommodatie voor de komende dagen was aangebroken. Ons avontuur, volledig gericht op duiken op de Malediven, begon. We huurden een boot die ons naar de beste duikplekken bracht. We besloten de Sharktastic-route te doen, die de atollen Ari, Male, Vaavu en Meemu aandoet. In de tijd van het jaar waarin wij reisden, brachten de oceaanwateren stromingen vanuit het oosten van de Malediven mee, die hun oorsprong hadden in Sumatra en Indonesië en oceaanbewoners meebrachten die met hoge snelheid naar de riffen kwamen en de mariene omgeving schoonmaakten, waardoor de zichtbaarheid in de diepte ongelooflijk was.
De tocht duurde 7 dagen, en de eerste plek waar we naartoe gingen om te duiken was het atol South Male. Onze duikplekken waren Kandooma Thila, een van de weinige plekken op de Malediven waar de stromingsrichting de kwaliteit van het duiken niet beïnvloedt, die altijd indrukwekkend is. We zagen witpuntrifhaaien, manta's en koraalriffen met zachte en delicate kleuren die we de hele dag niet uit ons hoofd konden krijgen.
Het andere duikpunt in dit gebied was Cocoa Corner, waar we tot nu toe de meeste haaien zagen. We doken bijna 29 meter diep en de waterdruk, de zenuwen en het spektakel van de zeedieren die we voor ons zagen, zorgden ervoor dat onze adrenaline omhoog schoot en er geen ruimte was voor angst. We beleefden die ervaring alsof het de laatste was. Het meest bijzondere moment van die duik was toen een familie zwartpuntrifhaaien met de schijnbare rust en kalmte waarmee deze dieren zich bewegen, het kanaal van Cocoa naar Kandooma overstak.
Onze volgende bestemming was het Vaavu atol, een nog onontdekt paradijs dat verschillende eilanden herbergt, het Felishoo atol en het Vattaru rif. We maakten een duik bij Fotteyo Kandu, dat wordt beschouwd als een van de meest iconische duikgebieden van de Malediven. Tijdens de tocht werden we vergezeld door barracuda's, manta's, tonijnscholen en een zonnige dag die we niet meer zagen naarmate we dieper de zee in gingen.
Het South Ari Atol was ons laatste duikpunt. Dit natuurlijke atol ligt in het westen van de archipel. De plekken waar we doken waren Maamigili Beyru, waar we heel dichtbij walvishaaien konden zien, die om een reden die we niet konden ontdekken, dit atol tot hun thuis hebben gemaakt.
De laatste duik van onze spectaculaire reis was bij Broken Rock, een gebied dat zijn naam dankt aan de grote gebroken rots die zich in het midden van deze duiklocatie bevindt. Tijdens deze duik zagen we grote gebieden met koraalriffen met talloze kleur- en vormcombinaties die leken te dansen op het ritme van de waterstromingen, die in dit gebied erg sterk zijn en soms moesten we extra opletten om niet tegen het koraal te stoten.
Het ecosysteem van de Malediven is prachtig, maar erg kwetsbaar, omdat het het land is met de laagste hoogte, waardoor de stijging van de zeespiegel het enorm beïnvloedt. We moeten het respecteren en verzorgen, het van een afstand observeren zonder het te verstoren. We maakten een lijst met foto's van alle mariene soorten die we tijdens onze reis konden zien en dit was het resultaat:
We zagen walvishaaien, manta's, schildpadden, witpunthaaien en zwartpunthaaien, barracuda's en murenen, clownvissen, krabben die over het strand renden en natuurlijk genoten we van de kleuren van de koraalriffen, die ook vol leven zitten!
Onze ervaring op de Malediven, hoewel begonnen als een reis gericht op duiken, markeerde een voor en na in onze kijk op het leven, omdat de rust die we voelden op elk eiland dat we bezochten, de lange dagen en het gevoel dat we de hele dag alle tijd van de wereld hadden, ons deed verlangen om veel dingen in onze stadsroutine te veranderen, en natuurlijk veranderden veel korte termijn doelen om vervangen te worden door dit: "We moeten terugkomen". Dat zullen we snel doen en we zullen jullie alles vertellen.
We hopen dat onze reis jullie heeft gemotiveerd om een soortgelijke te maken, of zelfs dezelfde! En dat het jullie heeft aangemoedigd om zelfstandig te reizen, ook al ligt de bestemming wat verder weg. Het is het echt waard om te wandelen, te eten en te leven zoals de lokale bevolking van elk land doet.
