Weet je dat surfen dit jaar voor het eerst in de geschiedenis een olympische discipline is? Weet je hoe dit kampioenschap op de Spelen wordt georganiseerd? Weet je waar de gekwalificeerde atleten vandaan komen? Ken je de geschiedenis van het surfen, ken je de namen van de golven?
Als je deze dingen nog niet weet, blijf dan lezen! We vertellen het je…
Voor degenen die het nog niet weten, begon de trend om golven te berijden op een board bij de oude Polynesische bewoners van Hawaï en Tahiti. Surfen begon populair te worden dankzij Duke Kahanamoku, een Hawaïaanse zwemmer die drie keer de eerste plaats behaalde op de Olympische Spelen van Stockholm, Antwerpen en de Verenigde Staten aan het begin van de 20e eeuw.
Kahanamoku is het meest representatieve gezicht van surf "contemporáneo", en heeft feitelijk de rol van vader van het moderne surfen aangenomen als een van de eerste promotors van de opname van surfen in de Olympische Spelen.
De beschikbare categorieën in de surfwereld variëren afhankelijk van het type board dat wordt gebruikt en de grootte ervan. De longboard, bijvoorbeeld, is 2,7 meter lang en heeft veel drijfvermogen. De shortboard ontstond daarentegen in 1970, is 1,8 meter groot en heeft een puntige afwerking die draaien en snelheid bij manoeuvres bevordert. De shortboard is de discipline die wordt beoefend op de Olympische Spelen in Tokio.
De Olympische Spelen zijn met een jaar vertraging begonnen, maar ze zijn sterker dan ooit van start gegaan omdat dit jaar skateboarden, klimmen en surfen als olympische disciplines zijn opgenomen.
De opname van surfen in het olympische landschap werd al in 2016 goedgekeurd door het Internationaal Olympisch Comité.
Voor liefhebbers van golven, boards en neopreen (wij incluis) betekent het feit dat het als olympische sport is toegevoegd een keerpunt in de surfwereld. Het aantal fans zal groeien, wat beweging in de industrie zal genereren, er zal meer nadruk komen op professionalisering onder de atleten van deze sport en er zullen meer kansen worden geboden aan surfers die voorheen alleen voor olympische atleten waren bedoeld.
Surf maakte zijn debuut op de Olympische Spelen op 25 juli en de eerste vrouwelijke en mannelijke ronde werd de hele nacht (Spaanse tijd) gespeeld. Het kampioenschap duurt vier dagen en eindigt dus op 28 juli.
Het evenement vond plaats op het strand van Tsurigasaki, gelegen in de stad Ichinomiya, aan de Pacifische kust die bij China hoort. Hoewel de golven op dit strand verre van spectaculair zijn, is er de afgelopen dagen een tyfoon ontstaan vlakbij de Japanse kust, wat ervoor zorgt dat er golven van ongeveer een meter zijn tijdens de wedstrijden. Toch zijn dit soort golven in een volledig kalme oceaan niet wat surfers gewend zijn te zien, dus de demonstratie van hun vaardigheden op het board zal afhangen van factoren zoals de wind, de kracht van het tij of de golfserie waar elke surfer mee te maken krijgt. Surfen is een sport die sterk wordt beïnvloed door de veranderlijke en onvoorspelbare natuur. Er werd zelfs overwogen om technologie te gebruiken om grotere golven te creëren, maar het Olympisch Comité besloot dat het beter was dat de competitie in een natuurlijke omgeving plaatsvond.
De competitie heeft een structuur die begint met een beginronde en een hoofdronde die parallel worden gehouden en leiden tot de laatste ronde waarin wordt gestreden om de olympische medaille.
In de beginrondes strijden, verdeeld in series, vier tot vijf surfers tegen elkaar, en de hoofdronde bestaat uit twee atleten, waarbij de winnaar doorgaat naar de volgende ronde en de verliezer wordt uitgeschakeld.
De eerste ronde duurt 30 minuten waarin elke surfer maximaal vijfentwintig golven kan pakken. Van alle golven die hij pakt, worden de twee met de hoogste score geteld. De jury die de score voor elke golf bepaalt, bestaat uit 5 juryleden die verantwoordelijk zijn voor het evalueren en bepalen wat goed surfen is.
De variabelen die worden meegewogen bij het hoger of lager beoordelen van een manoeuvre zijn onder andere de moeilijkheidsgraad van de golf, de innovatie, de snelheid, de stijl, het dynamisme... Daarom geven atleten over het algemeen de voorkeur aan het verminderen van het aantal golven dat ze pakken om op te vallen en zich volledig te concentreren op de golven die ze wel pakken, ook al zijn het er minder.
Wanneer een golf gaat breken, ontstaat er een piek aan de bovenkant ervan. Daar gaan surfers naartoe om te beginnen met het berijden van de golf die ze hebben gekozen. Dit wordt "Outbreak" genoemd en onze brillen van The Indian Face dragen deze naam als eerbetoon aan dat punt, aan die zenuwen vlak voordat je de golf pakt, en aan het moment waarop je bovenop de piek stijgt en de enormiteit van de zee onder je voeten ziet. Onze brillen zijn een eerbetoon aan de Outbreak.
In deze eerste editie van de Spelen waarin surfen als Olympische sport wordt opgenomen, zijn de atleten die hun land hebben kunnen kwalificeren bijzonder gemotiveerd om hun stempel te drukken en Olympische geschiedenis te schrijven.
Landen zoals de Verenigde Staten hebben een belangrijke geschiedenis die verbonden is met het begin van het surfen. Ook Australië beschikt daartoe, met zeer bekwame atleten die al jaren de top domineren. Landen zoals Brazilië zijn ook begonnen op te vallen in deze discipline en hebben surfen omgevormd tot de op een na populairste sport na voetbal.
De meest opvallende atleten uit de landen die we hebben genoemd hebben decennialang het podium van het World Surf League (WSL) kampioenschap bezet, waaronder bekende namen voor de meeste mensen zoals John John Florence en Kelly Slater (VS); Mick Fanning en Joel Parkinson (Australië); en Gabriel Medina en Adriano De Souza (Brazilië).
Wat betreft de vrouwelijke categorie, zijn de atletes die het meest uitblonken in deze discipline vooral afkomstig uit Australië en de Verenigde Staten. In het bijzonder zijn wereldkampioenen als Stephanie Gilmore en Tyler Wright (Australië) en Carissa Moore (Verenigde Staten) opgevallen.
De laatste kwalificatieronde voor de Spelen vond plaats in El Salvador afgelopen juni, wat doorslaggevend was voor de atleten omdat ze daar zouden zien of ze om een Olympische medaille konden strijden of niet. 39 van de 40 Olympische surfers werden daar officieel bevestigd voor de Olympische debuut van het surfen. De surfers die naar Tokio gingen komen uit 17 verschillende landen, wat laat zien dat de sport de afgelopen jaren zeer significant is gegroeid.
We hopen dat dit artikel nuttig voor je is geweest en dat je nu dieper begrijpt wat het betekent dat surfen een Olympische discipline is geworden. Vanuit The Indian Face brengen we een eerbetoon aan het surfen, aan de golven, aan deze sport die zo afhankelijk is van de natuur en aan alle atleten die nu het beste van zichzelf geven om de perfecte golf te pakken en het goud mee naar huis te nemen
