Vaak praten we alleen over het schuldgevoel dat mensen hebben als we het hebben over de gevolgen van de klimaatverandering voor de planeet en zelden over de acties die velen van ons ondernemen om te herstellen wat we in de loop van de tijd hebben aangetast.
In de post van vandaag vertellen we je over grote initiatieven van mensen die hun leven wijden aan het verzorgen van de aarde en haar bewoners.
Blijf lezen!
LATEN WE DE BERGEN WIT SCHILDEREN
Het is geen geheim, maar ja, de aarde warmt in snel tempo op, het ijs smelt en hoewel we het soms niet willen toegeven, zijn wij de meest zichtbare veroorzakers van deze verontrustende feiten.
Anderzijds achtervolgt en achtervolgt ons soms een gevoel van verantwoordelijkheid en denken we dat, als wij de “veroorzakers” zijn van het smelten van het ijs, waarom dan niet het tegenovergestelde effect veroorzaken en het weer afkoelen?
Er zijn mensen op onze planeet met grote denkers die zeer interessante ideeën hebben bedacht; we vertellen ze je.
Een daarvan is het creëren van een onderzeeër die fungeert als vriezer; in theorie is dit project bedoeld om het gesmolten water van de gletsjers op te vangen, het zout te verwijderen en het opnieuw te bevriezen. Deze onderzeeër kan ijsbergen produceren van 5 meter dik en 25 meter breed. Het heeft het potentieel om enorme ijsmassa's te creëren.
Aan de andere kant, om het feit te corrigeren dat de ijslagen van de Noordpool steeds dunner worden, heeft een team van de Universiteit van Arizona een voorstel ontwikkeld om tien miljoen windturbines op de ijslagen te plaatsen, waardoor het water tijdens de wintermaanden naar het oppervlak zou stijgen en zou bevriezen, waardoor de dikte toeneemt.
Het tijdschrift Nature had het idee om een muur te bouwen voor de gletsjer Jakobshavn, gelegen in Groenland, die het meest is getroffen door het smelten. De muur die gebouwd moet worden, heeft een lengte van 100 meter en het idee is om de erosie te stoppen.
Hoewel sommige van deze slechts projecten zijn, experimenteren anderen al en doen kleine tests buiten het laboratorium. “Ice911” is een organisatie die zich inzet voor het opnieuw bevriezen van de polen en sinds 2018 microbolletjes silica toepast, die het effect hebben van het weerkaatsen van zonlicht, op de ijslagen die het zwakst worden in de Noordpool om te voorkomen dat ze opwarmen.
Een van de ideeën die misschien het meest surrealistisch lijken, maar die, als je er twee keer over nadenkt, zelfs vrij logisch kunnen zijn, is die van Eduardo Gold, van Peruaanse nationaliteit en ingenieur van beroep, die tot de conclusie is gekomen dat door de bergen wit te schilderen, het smelten van de gletsjers kan worden verminderd. Interessant, toch?
De redenering van Gold is vrij eenvoudig; als donkere bergen meer warmte en zonlicht absorberen, zullen lichtere bergen het tegenovergestelde effect hebben. Dus waarom ze niet wit maken? De ingenieur is aan de slag gegaan en heeft zich gevestigd in de bergen die de stad Licapa (Peru) sieren en die een hoogte van 4.200 meter hebben.
Met een mengsel van zand, water, kalk en zeep bedekte hij ongeveer 15.000 vierkante meter rotsen. Daarna controleerde Gold met een infraroodthermometer de temperatuur van de beschilderde bergen en vergeleek die met de nog niet beschilderde. Het verschil tussen de witte en de zwarte was 16 graden. Inwoners van Peru beweren dat ze ijs in dat gebied hebben gevonden; iets wat er nooit eerder was.
De ingenieur wil een oppervlakte van drie miljard vierkante meter bedekken om te bestuderen of zijn idee in de tijd zal blijven bestaan.
Bij The Indian Face hebben we nog geen zo revolutionair idee gehad als deze wetenschappers en onderzoekers, maar we bewonderen het werk van iedereen en waken over de gezondheid van onze gletsjers. We hebben onze liefde voor de natuur en voor degenen die hun leven wijden aan het zorgvuldig verzorgen ervan, samengebracht in het ontwerp van onze Polar Black zonnebrillen.
WAAROM NIET MEER RIFFEN KWEKEN?
Een ander zorgwekkend onderwerp in ons leven en wat het zeeleven betreft, is de kritieke situatie van de koraalriffen. Veel zijn verdwenen, en van de overgebleven zijn er nauwelijks 5% in een gezonde staat.
Maar zoals we eerder zeiden, gaan we het vandaag niet hebben over de problemen die op onze planeet heersen, maar gaan we de goede kant van de zaak zoeken en vertellen we je over twee krachtige initiatieven die waken over het leven van de riffen.
Aan de ene kant gaan we het hebben over een project opgenomen in het programma Initiatief voor het Herstel van de Riffen geleid door Dr. Mary Hagerdorn, een marien bioloog. Haar levensproject is de cryopreservatie van mariene soorten.
De bioloog heeft haar studies over behoud toegepast in een project voor het behoud van de riffen; het idee is vooral om de cellen van de riffen op te slaan in genetische banken en ze levend te houden in vloeibare stikstof. Op deze manier kunnen ze veilig en levend worden gehouden gedurende honderden jaren. Zo kan het verlies van diversiteit aanzienlijk worden verminderd, hoewel deze maatregelen niet helemaal voldoende zijn, omdat er weinig soorten riffen zijn die cryopreserved zijn. Maar dit is het enige bestaande project ter wereld dat deze technologie toepast om de riffen te behouden, waardoor haar werk volledig onmisbaar is.
Aan de andere kant is het interessant om het initiatief met de meeste impact van het Archipel van San Andrés en Providencia te noemen om de koraalrifbarrière te behouden. In Colombia is er een NGO die zich volledig toelegt op het herstel van de riffen; vandaar de naam Corales de Paz die sinds 2016 talrijke strategieën heeft voorgesteld om ze in leven te houden.
De belangrijkste techniek die deze NGO toepast is het tuinieren van de koralen. Het idee is om kleine fragmenten van barrières die zijn gebroken of waarvan delen zijn losgeraakt, te verzamelen en ze in kwekerijen onder water te plaatsen. Ze blijven daar totdat ze een grootte hebben bereikt waarmee ze operationeel kunnen worden teruggeplant in de gebieden die opnieuw bevolkt moeten worden. Op deze manier vindt een natuurlijke en snelle herstel plaats.
Onze Arrecife Green zonnebrillen zijn geïnspireerd op alle riffen die in leven zijn, op degenen die het hebben verloren en op degenen die in een kwekerij groeien om terug te keren naar het leven dat ze kennen. Ze zijn een oproep tot aandacht, een schreeuw van hoop en een belofte dat we zullen blijven doen wat in onze macht ligt om weer te kunnen genieten van kleurrijke koraalriffen.
DE GROOTSTE GOLVEN TER WERELD ZIJN VER VAN SURFBAAR
De effecten van klimaatverandering zijn niet alleen zichtbaar in de duidelijke stijging van de zeespiegel, maar ook in de kracht van de oceaanwind en in de grootte van de golven, die de afgelopen 30 jaar enorm zijn veranderd.
Als je surfer bent en dit leest, word dan nog niet enthousiast, want een te grote toename van de golven is verre van surfbaar en erg gevaarlijk voor kustgebieden.
Hoewel de oceaanwinden en de golfhoogte overal ter wereld zijn toegenomen en tastbaar zijn geworden, is er een bijzonder grote toename waargenomen in de Zuidelijke Oceaan.
In een studie van de Universiteit van Melbourne werden 31 golven- en windmeet-satellieten gebruikt en werden gegevens verzameld van 4 miljard metingen tussen 1985 en 2018. Vervolgens werd een vergelijking gemaakt met gegevens van 80 boeien die in oceanen over de hele wereld drijven.
Het resultaat was als volgt; de extreme winden in de Zuidelijke Oceaan zijn in de afgelopen 30 jaar met 8% toegenomen. De golven zijn in diezelfde periode met 30 centimeter in hoogte toegenomen.
Deze gegevens verklaren deels waarom er de afgelopen jaren brutale stormen en gigantische golven zijn ontstaan, en dat deze fenomenen ook worden toegeschreven aan de effecten van klimaatverandering.
Helaas zijn er nog niet veel maatregelen ontwikkeld om de wind of de golven te beheersen, omdat sommige dingen nog buiten onze controle liggen; toch is dit uiteindelijk een keten van oorzaken en gevolgen. Als we de opwarming van de aarde verminderen, zal de grootte van de golven afnemen, zal de gezondheid van de koraalriffen toenemen en zal het natuurlijk weer ijskoud worden op de Noordpool.
