Biografia Juana Menendeza Granadosa

JUAN BEZ STRACHU: Historia przygodowa Juana Menéndeza Granadosa

Jedną z cech, która najlepiej definiuje ekstremalnego sportowca, odkrywcę i poszukiwacza przygód Juana Menéndeza Granadosa jest nonkonformizm. Powstrzymaj się od wiary w to, że coś jest „niemożliwe” tylko dlatego, że strach lub wątpliwości sprawiają, że tak się czujesz, lub dlatego, że ktoś inny mówi, że czegoś nie da się osiągnąć, bo dla niego można osiągnąć wszystko, nawet jeśli „w tej chwili nie jest to możliwe”. zrobił".

Nie bez powodu nadano mu przydomek Juan „bez strachu” Menéndez i zamiast postrzegać go jako hamulec, zamiast tego wykorzystuje go jako paliwo do pedałowania i pedałowania do celu, spośród wielu, które proponował przez cały czas lata, w których z pasją poświęcił się kolarstwu przygodowemu.

„Bycie odkrywcą i poszukiwaczem przygód oznacza dla mnie chęć przekraczania własnych granic, chęć odkrywania nieznanego, chęć poznania najbardziej ekstremalnych miejsc, najbardziej odległych kultur i najciekawszych ludzi. „Eksploracja” w przygodzie nie ma większego znaczenia, co robisz, ale jak to robisz.”, mówi Jan.

Podróżował po całym świecie, wierząc, że odwaga jest silniejsza niż jakikolwiek naturalny strach, który możemy odczuwać jako ludzie, i że tylko to doprowadzi prawdziwych odważnych poszukiwaczy przygód do pokonania nowych wyzwań. I nie tylko najbardziej oczywiste, najmniej przerażające… nie, wyruszenie w coś, co motywuje cię do przezwyciężenia ich, aby stać się najlepszą wersją siebie, jaką możemy się stać.

„To nie tak, że się nie boję, ale że nie boję się stawić czoła swoim lękom i wierzę, że strach jest czymś wrodzonym w naszym życiu, potencjalnie boimy się wszystkiego, ale mamy stawić czoła naszym lękom i pokonać je” – potwierdza poszukiwacz przygód.

Aby osiągnąć wielkie rzeczy, trzeba mieć wielkie marzenia, a Juan Menéndez Granados, jeden po drugim, osiąga je, pedałując na całym świecie, w najbardziej niewyobrażalnych miejscach... niewyobrażalnych dla nikogo poza Juanem. Pustynia Atacama? Biegun południowy? ... a dlaczego nie, skoro każda wyprawa rozwijała w tym wielkim poszukiwaczu przygód nowe doznania i nowe odkrycia dotyczące jego samego i samego życia. Wszystko to odblokowywało w niej poziomy trudności, wyzwalało nowe cele i nową chęć pedałowania przez coraz większe wyzwania.

Tak zrodził się pomysł pedałowania na Biegun Południowy, coś, co w świecie kolarstwa pozostało jedynie w słowach, a które chciał urzeczywistnić, sam i bez pomocy.

„Próba dotarcia rowerem na Biegun Południowy była czymś, o czym myślano od dawna, ale nikt jeszcze nie próbował tego na poważnie. Nie potrzebowałam dużej motywacji, bo każdy por, każda komórka mojego ciała chciała dotrzeć do bieguna południowego.

W ten sposób odbył ponad czterdzieści dni wyprawy rowerowej w absolutnej samotności, przy temperaturach minus 75 stopni i wietrze czołowym przekraczającym 90 km/h.

„A ludzie myślą, że żeby robić takie wyprawy, trzeba być jak koza, a tak nie jest… trzeba mieć bardzo dobrze wyposażoną głowę, szczególnie w najgorszych momentach, kiedy się jest sam, nie masz nikogo, kto by Ci powiedział: „spokojnie, pakuj się do torby i odpocznij, zajmę się roztopieniem śniegu i jutro tam pojedziemy, nie martw się”.

Wyzwanie zapukało do jego drzwi i jego szacunku, a on poczuł się przygotowany, aby nie bać się lęków, które mogłyby powstrzymać każdego na jego miejscu, mając nieskończoną pewność, że to jest coś, co chce zrobić i coś, co zamierza osiągnąć ...i tak dalej.było.

Mając za sobą wspaniałą karierę, sportowiec stawia sobie wyjątkowe wyzwanie: być pierwszą osobą, która pedałuje na rowerze do bieguna południowego (Antarktyda).

Po 4 intensywnych latach żmudnego treningu Juan Menéndez Granados rozpoczął swoją przygodę i osiągnął swój cel w okresie od grudnia 2013 r. do stycznia 2014 r. podczas wyprawy obejmującej łącznie 46 dni pedałowania i podróżowania 1 .200 kilometrów na powierzchni Antarktydy. Jego wielki wyczyn znalazł odzwierciedlenie w filmie dokumentalnym „Pedaladas Contra el Destino” w reżyserii Pabla Martína.

I to właśnie podczas każdej ze swoich wypraw ten sportowiec wnosił tę wytrwałą i motywującą postawę. Rozwinął swój talent, umiejętności i pragnienie przygód, pokonując prawdziwe niebezpieczeństwa i prawdziwe chwile strachu, pokonując je jedno po drugim.

Juan jest dziś podziwiany za swoje wymierne osiągnięcia, takie jak przeprawa przez kontynent australijski po przekątnej i przeprawa przez jezioro Bajkał, dżunglę amazońską, Grenlandię, równiny afrykańskie, stepy syberyjskie i pasma górskie Andów... ale przede wszystkim dlatego, że jest podziwiany za osobiste osiągnięcia, za osiągnięcie szczytu, opanowanie lęków i związanego z tym wyczerpania psychicznego, a przede wszystkim niezwykłą odwagę i godną pozazdroszczenia motywację.

Asturyjski lekkoatleta jest bez wątpienia świetnym specjalistą od samodzielnych i trudnych wypraw rowerowych. Już w młodym wieku zafascynowany był wiedzą geograficzną i eksploracją, a w wieku 16 lat rozpoczął przygodę z kolarstwem, zaczynając od tras na Camino de Santiago. Od tego czasu spełnił marzenie o odkrywaniu i jeżdżeniu na rowerze trudnych miejsc na każdym z kontynentów naszej planety.

W 2011 roku otrzymał także nagrodę „Wycieczka roku: Bajkał, tylko po lodzie” przyznaną przez Hiszpańskie Towarzystwo Geograficzne.

Dzisiaj, oprócz kontynuowania kariery sportowca ekstremalnego, wykorzystuje swoją wiedzę i doświadczenie, aby funkcjonować w świecie zarządzania motywacyjnego jako wykładowcy i prelegenci, niosąc swoje przesłanie poprzez przemówienia i prezentacje na temat zarządzania lękami w środowisku obliczu przeciwności losu. Ponadto poświęca się dzieleniu się swoimi wyczynami i osiągnięciami ze swoimi fanami i naśladowcami, aby zainspirować ich do przezwyciężenia swoich lęków, nabrania pewności siebie, pokory, ducha przedsiębiorczości i życia do granic możliwości.

Jedna z jego maksym brzmi: „Nie musisz być superbohaterem, aby robić niezwykłe rzeczy”.

WYPRAWY JUANA GRANADOS

• W 2003 r.: Trans-Pireneje (Europa) od Morza Śródziemnego do Morza Kantabryjskiego 1.300 kilometrów.
• W 2004 r.: Szkocja (Europa). 1.100 kilometrów i wejście na Atlas Wysoki (Afryka). 1.400 kilometrów.
• W 2005 r.: Transamazonica (Ameryka Południowa). 6.485 kilometrów
• W 2006 r.: Ural (Europa-Azja). 4060 kilometrów
• W 2008 r.: Skandynawia (Europa) 2.312 kilometrów
• Między listopadem 2008 r. a lutym 2009 r.: Australia po przekątnej (Oceania). 5.001 kilometrów.
• W 2009 r.: Kanadyjska Arktyka (Ameryka Północna). 1.800 kilometrów
• W 2010 r.: Jezioro Bajkał (Azja). 730 kilometrów.
• W 2011 r.: Tanzania – Kilimandżaro (Afryka). 1.000 kilometrów (pieszo). I Masyw Pamir (Azja). 775 kilometrów.
• W 2012 r.: Grenlandia (Europa)
• W 2013 r.: Grenlandia (Europa). 600 kilometrów i Morze Bałtyckie - Jezioro Inari (Europa). 210 kilometrów.
• W okresie od grudnia 2013 r. do stycznia 2014 r.: Ekspedycja Duchów Amundsena (biegun południowy). 1.200 kilometrów (46 dni solo).
• W 2016 r.: Pustynia Atakama (Ameryka Południowa). 1.839 kilometrów.
• W 2017 r.: Mongolia (Azja). 2685 kilometrów.
• W 2018 r.: Patagonia (Ameryka Południowa). 2700 kilometrów. I Różne pustynie Stanów Zjednoczonych (Ameryka Północna). 3.747 kilometrów.
• W 2019 r.: Australia (Oceania). 4805 kilometrów.

Juan Menéndez Granados okazał się inspiracją w sporcie i doskonaleniu osobistym. Ponieważ był na tyle pokorny, aby zaakceptować fakt, że się boi, aż go przezwyciężył... bo na tym właśnie polega bycie „Juanem bez strachu”: bycie odważną osobą, ponieważ jest świadomy tego, kim jest i czego chce osiągnąć, nie myśląc, że jest coś „niemożliwego”, gdy istnieje wielkie marzenie, które chcemy osiągnąć.