Astrid Fina Paredes

 

Astrid Fina Paredes

Imię i nazwisko: Astrid Fina Paredes

Data urodzenia: 16 października 1983

Pochodzenie: Barcelona, ​​​​Katalonia (Hiszpania)

Wysokość: 1,70 m

Zawód: Zawodnik paraolimpijski | Dostosowany do snowboardu | Cross snowboardowy

Instagram: https://www.instagram.com/astridfinap/?hl=es

„Moje życie przed wypadkiem było rutynowe, chodziłem z domu do pracy i z pracy na siłownię. Teraz jestem w narodowej kadrze snowboardowej.”

Astrid Fina

W życiu Astrid Finy z Barcelony zawsze będzie coś przed i po 10 maja 2009 roku. Tego dnia, po meczu piłki nożnej z przyjaciółmi, gdy została zatrzymana na motocyklu na skrzyżowaniu lekki, samochód przyspieszył i uszkodził mu prawą stopę. Biorąc pod uwagę jego młody wiek, lekarze postanowili spróbować uratować jego stopę. Astrid, która do tej pory pracowała jako ekspedientka w sklepie jubilerskim, przez dwa lata musiała walczyć o uratowanie stopy, a po trzynastu operacjach zdecydowała, że ​​najlepiej będzie ją amputować.

Pewnego dnia w 2012 roku koleżanka zaprosiła ją na jazdę na snowboardzie w Baqueira, która do tej pory jeździła na nartach tylko w szkole. Tak jej się to spodobało, że jako jedyna dziewczyna próbowała dostać się do kadry narodowej. W niecałe dwa lata Astrid brała już udział w swoich pierwszych Igrzyskach Paraolimpijskich w Soczi 2014, gdzie uzyskała szósty snowboardowy cross.

Później, po kilku latach treningów, Astrid zdobyła brązowy medal na Igrzyskach Paraolimpijskich w Pjongczangu 2018 w przełajach (klasa SB-LL2). Zaledwie rok później zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Świata w Snowboardzie Adaptacyjnym 2019.

„Moje życie jest teraz szczęśliwsze, deska pozwala mi latać, daje mi większą swobodę”

Astrid Fina

Oprócz sukcesów sportowych Barcelonka wie, że jest lustrem, w którym przegląda się wielu ludzi, wielu młodych ludzi niepełnosprawnych. Podobnie reżyser Marc Galver przenosi historię snowboardzisty i jeźdźca na duży ekran w filmie „Astrid”, który opowiada historię jednego z najlepszych hiszpańskich sportowców paraolimpijskich, który miał już premierę na Festiwalu Filmów Sportowych w Mediolanie.

„Odcięcie stopy było najtrudniejszą decyzją w moim życiu, ale postrzegam ją jako pozytywną decyzję. Jeśli się dowiem, zetnę to wcześniej. To tak, jakby życie dało mi klapsa od tyłu, żeby mnie obudzić. Jestem zachwycona życiem, jakie prowadzę”