Ten eskalacja Jest to sport, który nigdy nie cieszył się dużą popularnością, był dyscypliną mniejszościową i mało znaną, jednak w ostatnich latach rozwija się wykładniczo, a nazwiska takie jak Alex Megos czy Chris Sharma można usłyszeć coraz częściej.
W dzisiejszym wpisie omówimy dwie współczesne legendy wspinaczki: Alexa Honnolda i Adama Ondrę. Każdy z nich ma bardzo charakterystyczną koncepcję, która znacząco kontrastuje z pozostałymi, ale obaj osiągnęli to, czego nie osiągnął nikt przed nimi: zapisali się w historii wspinaczki i pomogli tej dyscyplinie, uprawianej dotąd przez nielicznych, rozpowszechnić się na szeroką skalę i wywrzeć ogromny wpływ na młodych ludzi na całym świecie.
Kim jest Alex Honnold?
Alex Honnold jest jednym z najsłynniejszych wspinaczy w historii.
Urodził się w kalifornijskim mieście Sacramento w 1985 roku. Jego pasja do wspinaczki ugruntowała się już w wieku 11 lat, a dziś ta miłość do wznoszenia się w niebo przy użyciu rąk i nóg jako środka transportu oraz skał i gór jako kanałów przekroczyła wszelkie granice planety i rozprzestrzeniła się wśród milionów ludzi, którzy zaczęli uprawiać ten sport na szeroką skalę. Honnold żyje skromnym i świadomym życiem; Jego domem jest przyczepa kempingowa, nie je mięsa, trenuje codziennie i jest przytłoczony tłumami.
W okresie dojrzewania brał udział w licznych mistrzostwach, jednak stopniowo przestał postrzegać wspinaczkę jako konfrontację między innymi sportowcami, a zaczął traktować ją jako sposób na zbliżenie się do natury, do samego siebie i na uzyskanie odrobiny wolności.
Alex Honnold jest znany na całym świecie ze swoich wspinaczek solo, co oznacza, że wspina się zupełnie swobodnie, bez uchwytów, lin i partnera. Większość wspinaczy straciła życie próbując tego dokonać, ale Hannold stara się sprawić, by coś tak trudnego i skomplikowanego wydawało się łatwe do osiągnięcia.
W 2012 roku dał się poznać miłośnikom sportów na świeżym powietrzu i nam wszystkim, którzy potrafimy docenić wysiłek i umiejętności innych, kiedy wspiął się na szczyt Captain's Nose w Parku Narodowym Yosemite w Kalifornii, w rekordowym czasie, bez żadnych lin ani podpór, a jedynie palcami wciśniętymi między wyżłobienia skały i ciałem przyklejonym do ściany góry. Wcześniej Alex samotnie wspiął się na ścianę Moonlight Buttress i Half Dome w Yosemite.
Ludzie, którzy nie mają pojęcia o wspinaczce, mogą sądzić, że sportowiec ma wszystko pod kontrolą i jest całkowicie bezpieczny, ale ci z nas, którzy rozumieją i wiedzą dokładnie, co robi Hannold, odczuwają mieszankę strachu, niepokoju i podziwu.
Po prawie dziesięciu latach rozważań i realizacji marzenia i pragnienia wspinać się El Capitan, granitowa ściana o wysokości prawie tysiąca metrów w Parku Narodowym Yosemite, stała się rzeczywistością w 2017 roku. Uważa się to za jedno z największych osiągnięć w historii. El Capitan to najwspanialsza ściana na Ziemi i mekka dla miłośników wspinaczki. Honnold spędził miesiące studiując trasę, którą pokonał, aby wspiąć się na Big Wall, eksplorując teren za pomocą lin i ćwicząc dokładnie każdy ruch swojego ciała, gdy nadejdzie właściwy dzień wspinaczki. Jego wejście na mur zostało sfilmowane przez National Geographic i wyświetlone na dużym ekranie. Produkcja zdobyła Oscara w kategorii najlepszy film dokumentalny w 2019 roku.
Kim jest Adam Ondra?
Adam Ondra jest jednym z najlepszych wspinaczy na świecie.Urodzony w Brnie w Czechach, nie raz zrewolucjonizował świat wspinaczki, pokonując bariery niemożliwego.
Ondra wychował się w rodzinie wspinaczy, więc już w wieku dwóch lat zaczął wspinać się na ściany każdej góry, jaką zobaczył. Wspinaczka zawsze była dla niego czymś naturalnym. Mając 7 lat, pokonywał już linie poziomu 7B. Od kiedy był w tym wieku, nie opuścił ani jednego treningu.
Adam mieszka w domu, na ścianach którego widnieją uchwyty i symulacje ścian wspinaczkowych, a nawet prawdziwa ściana wspinaczkowa, którą wspinacz zaprojektował w jednym z pomieszczeń swojego domu i w razie potrzeby modyfikuje, w zależności od tego, jakie łańcuchy wykonuje, aby imitować wyżłobienia i kształty skał.
Aktualnie testuje jeden z najtrudniejszych łańcuchów wspinaczkowych, jaki istnieje – przed nim udało się to tylko czterem wspinaczom. Oto Perfect World Wall, znajdujący się w Katalonii, w Racó de la Finestra. Przewyższyła wszystkie istniejące linie 9b, oprócz tej. Na razie.
W 2017 roku Adam Ondra zapisał się w historii, kiedy udało mu się pokonać najtrudniejszą i najbardziej skomplikowaną trasę na świecie, nazwaną Silence, której poziom trudności nigdy wcześniej nie był omawiany; 9C. Ondra spędził dwa lata planując ukończenie tego wyzwania i 15 tygodni ćwicząc na skale, zanim w końcu udało mu się ukończyć trasę.
Od 24 lat trenuje pięć godzin dziennie, sześć dni w tygodniu. Jest wręcz obsesyjnie nastawiony na treningi i nie wystarcza mu, że robi wszystko dobrze: chce osiągnąć perfekcję; Aby to zrobić, oprócz wsparcia trenera i zespołu specjalistów, zdobywa wiedzę i korzysta ze wsparcia specjalistów od budowy ciała, którzy doradzają mu, jak najlepiej wykorzystać potencjał swoich mięśni i stawów, by ćwiczenia były w 100% skuteczne.
Oprócz codziennego planowania i ćwiczenia nowych tras, wkładania całego serca w każdy ruch podczas każdego treningu i wykazywania się ogromną gotowością do poświęceń i wysiłku, Adam przywiązuje dużą wagę do procesów psychologicznych i ewolucji mentalnej, które rozwijają się w miarę postępów we wspinaczce. Uważa, że nie da się iść naprzód, jeśli postępowi technicznemu nie będzie towarzyszył postęp umysłowy.
Ondra przygotowuje się obecnie do Igrzysk Olimpijskich. Choć organizacja i dynamika igrzysk nie przypadły jej do gustu, lubi rywalizować i porównywać się z innymi. Oprócz wygranej, oczywiście. Ale uważa też, że wspinaczka to styl życia, który daje mu wolność. Wiszenie na szczycie góry, na wysokości 60 metrów, gdzie prawie nikt nie ma dostępu, relaksuje go i przynosi szczęście.
Czy Adam Ondra i Alex Honnold naprawdę tak bardzo się różnią?
W maju 2020 roku Adam Ondra i Alex Honnold przeprowadzili rozmowę online, każdy ze swojego miejsca zamieszkania, która została opublikowana pod koniec marca 2021 roku.
Podczas tej trwającej blisko pół godziny rozmowy widać, że mimo iż obaj sportowcy mają zupełnie odmienny styl, jeśli chodzi o technikę wspinaczki i nie mają ze sobą zbyt wielu wspólnych rytuałów dotyczących tego sportu, to jednak nie różnią się od siebie aż tak bardzo.
Kiedy się spotkali na siłowni w Bratysławie, Honnold zaczął witać się z dziećmi i robić sobie z nimi zdjęcia, ponieważ właśnie to mieli wykonać podczas kilkugodzinnego pobytu w kosmosie, a Ondra ze swojej strony zaczęła trenować tak, jakby jej życie od tego zależało, zapominając o siłowni, swoim partnerze i dzieciach.
Wspinaczka jest dla nich wszystkim, ale każdy z nich przeżywa ją w inny sposób. Adam musi dawać z siebie 100% na każdym treningu, ciągle stawiać sobie nowe wyzwania, być najlepszym i rywalizować.Dążenie do granic możliwości i podejmowanie ryzyka jest fajne i motywujące. Zawsze chce dać z siebie wszystko, nawet jeśli oznacza to treningi, w przeciwnym razie nie jest zadowolony. Inspirują go trudne trasy i zazwyczaj nie wspina się po „dużych ścianach”. Jego ruchy są bardzo precyzyjne i szybkie.
Honnold, który również spędził większą część swojego życia na wspinaczce, postrzega ten sport jako okazję do odłączenia się; nie musi dawać z siebie 100%, jeśli nie jest to konieczne. Cieszy się z każdego ruchu, jaki wykonuje podczas wspinaczki, i medytuje nad nim, zanim go wykona. Jest zamyślony i nie spieszy mu się, aby jako pierwszy dotrzeć na szczyt.
Ondra mówi, że jest bardzo skupiony na zawodach i wspinaczce skałkowej, a także, że przygotowuje się do Igrzysk Olimpijskich 2022. Alex z kolei nie jest zainteresowany rywalizacją i spędza dni na wspinaczce z żoną i swoim przyjacielem i wzorem do naśladowania Tommym. Nie sądzi, żeby mógł wspinać się dużo lepiej czy trudniej.
Choć nie mają ze sobą zbyt wielu wspólnych cech, oboje zgadzają się, że kochają wspinaczkę i co dla nich oznacza wspinanie się po skałach: wolność, spokój i siłę. Oboje zdają się lubić ułatwiać sobie naprawdę skomplikowane sprawy, co może wynikać z tego, że wydają się pozytywnie nastawieni i optymistycznie nastawieni. Oboje podziwiają się i szanują swoje pomysły i wybory życiowe.
Z którym z tych dwóch wspinaczy masz Twoim zdaniem więcej wspólnego? Czy jesteś ambitny, wymagający wobec siebie i dajesz z siebie wszystko, gdy robisz to, co kochasz, czy też podchodzisz do życia spokojniej, choć bez odpoczynku i wysiłku, i osiągasz swoje cele z taką samą skutecznością, ale bez tak dużego cierpienia?
Mamy nadzieję, że bliższe poznanie tych dwóch wspinaczy zmotywuje Cię do bliższego poznania tego nowego świata sportu, który staje się coraz bardziej powszechny, oraz że zachęci Cię to do doświadczenia bycia przyklejonym do ściany góry, otoczonego naturą w jej najczystszej postaci.
